De zaak
Van der Laan
Mijn opa Frans van der Laan was een plaatselijke
aannemer in Kollum. In de wijde omgeving bouwde hij scholen, kerken
en droomkastelen. In 1893 was zijn vader Eelke van der Laan het
bouwbedrijf begonnen in een voormalige koetsierswoning aan de Voorstraat.
Hij kocht dat pand van twee oude dames voor vijfhonderd gulden en
dagelijks twee emmertjes water uit de pomp op het erf. Zoals deze
Eelke op de fiets naar Assen ging om daar een villa te bouwen, zo
bouwde mijn opa Frans zonder zelf over auto’s te beschikken
alle veertien treinstations tussen Groningen en Delfzijl. Zijn bedrijf
had de potentie uit te groeien tot een Heijmans, Volkerwessels of
BAM. Maar er kwam een kink in de kabel. Hoe en wat ging er allemaal
mis?
Dat kun je lezen in de familiebiografie die ik heb geschreven.
Daarin gaat het vooral om het gezin van mijn grootouders. Alles
draaide daar om het voortbestaan van de zaak en daarin gingen ze
ver. Middels interviews met ooms en tantes, neven en nichten, ontdek
ik hoe ver precies. Naast een aantal markante portretten levert
dat een interessante hoeveelheid soms tegengestelde meningen en
feiten op.
De geschiedenis van het aannemersbedrijf begon met de man met de
baard, de vader van mijn opa. Hij werd door de Kollumers ook wel
Eelke de Straatprediker genoemd. Waarom dat zo is kun je in het
boek lezen. Onder onderstaande link heb ik een aantal getekende
en geschilderde portretten neergezet:
|